A A A
  • slide1.jpg
  • slide2.jpg
  • slide3.jpg
  • slide4.jpg
  • slide5.jpg
  • slide6.jpg
  • slide7.jpg
  • slide8.jpg

Is hardlopen gevaarlijk?

Vice.com belde met inspanningsfysioloog Thijs Eijsvogels om deze vraag te beantwoorden. 


Lees onderstaand bericht ook op de website van vice.com

Dit weekend maakte de organisatie van de Dam tot Damloop bekend dat een 25-jarige deelneemster aan de hardloopwedstrijd is overleden. De vrouw stortte vlak voor de finish in, werd nog gereanimeerd, maar is afgelopen week toch overleden in het ziekenhuis.

Het is bepaald niet voor het eerst dat een deelnemer overlijdt tijdens of vlak na een wedstrijd. Zo stierven in 2014 en 2009 ook twee deelnemers aan de Dam tot Damloop, en ook tijdens de City-Pier-Cityrun in Den Haag van vorig jaar overleed een deelnemer. Hoe komt het eigenlijk dat hardlopers tijdens het rennen overlijden? Is hardlopen gevaarlijk, en kunnen we iets doen om die sterfgevallen te voorkomen?

Ik belde met Thijs Eijsvogels, die op de afdeling Fysiologie van het Radboudumc onderzoek doet naar de effecten van inspanning op de gezondheid en promoveerde op dat onderwerp.

VICE: Hoi Thijs. Is hardlopen gevaarlijk? 
Thijs Eijsvogels: Nee. Sporten is hartstikke gezond. Er is misschien een hele kleine groep mensen die een uitzondering vormt, maar sporten is over het algemeen juist heel goed voor je.

Hoe kan het dan dat er steeds mensen doodgaan tijdens hardloopevenementen? Wat zijn de grootste gevaren? 
Als je dit soort tragische gevallen ziet, denk ik meestal aan drie oorzaken. Ten eerste kunnen er problemen met de warmtehuishouding optreden. Dat gebeurt als je lichaam de warmte die vrijkomt bij inspanning niet goed kwijt kan. Als de lichaamstemperatuur oploopt tot boven de 42 graden, kan het lichaam dat gewoon niet aan, dan gaan we dood. Dat zie je vaak als het vroeg in het jaar relatief warm is. Dan is het lichaam nog niet zo gewend aan warmte.

Een tweede oorzaak is een probleem met de vochtbalans. Dat gebeurt als je tijdens het hardlopen te weinig of juist te veel drinkt. Als je uitgedroogd raakt kun je daar suf en onwel door worden, maar je gaat er meestal niet aan dood. Te veel drinken is wel gevaarlijk. Dat komt in Nederland niet veel voor, maar in de VS gebeurt het bijvoorbeeld nog weleens. Vooral onervaren sporters kunnen heel erg in hun hoofd hebben dat ze niet uitgedroogd moeten raken. Die drinken dan zoveel water dat er watervergiftiging optreedt, en dat kan dodelijk zijn.

Een derde factor kunnen hartproblemen zijn. Vooral bij jonge deelnemers die overlijden tijdens het hardlopen heeft dat vaak te maken met aangeboren hartafwijkingen. Inspanning kan dan een trigger zijn voor een plotselinge hartdood. Als bij oudere mensen, van middelbare leeftijd, acute hartdoodverschijnselen optreden, dan zijn er vaak ziektes in het spel. Dat zie je vooral bij mannen van boven de 45 die toch opeens nog een keer een marathon willen lopen. Als die mensen tot die tijd vrij inactief zijn geweest, dan kunnen ze wel goed trainen, maar in het hart blijven al die jaren van inactiviteit meetellen. Aderverkalking kan dan bijvoorbeeld een risico vormen.

De afgelopen jaren zijn ultrahardloopwedstrijden in opkomst, evenementen waarbij deelnemers soms wel twee of drie marathons achter elkaar lopen. Is dat nog wel gezond? 
Daar is inderdaad in de wetenschap ook steeds meer aandacht voor. Cijfers over plotse hartdood zijn daar niet voor beschikbaar, die worden eigenlijk alleen bijgehouden voor hardlopen en triatlon. We onderzoeken wel wat zulke ultraduurevenementen met het hart doen, zowel acuut als op lange termijn. We zien dat als je twee marathons achter elkaar loopt, de hartfunctie vermindert, maar ook dat er stofjes in het bloed komen die daar niet thuishoren. Die gaan na een tijdje wel weer weg, maar we onderzoeken nog of die tijdelijk aanwezige stofjes op de lange termijn invloed hebben op de gezondheid. Er zijn al wel aanwijzingen dat de harten van ultraduursporters er anders uitzien dan die van normale mensen, maar over de gevolgen daarvan is nog niet veel bekend.

Zouden hardlooporganisaties als de atletiekunie of organisatoren van evenementen iets kunnen doen om dit soort tragische sterfgevallen tegen te gaan? 
Ik denk dat dat onhaalbaar is in Nederland. In Italië is het verplicht om een keuring te ondergaan voordat je bij een sportclub gaat. Bij die keuring wordt ook een hartfilmpje gemaakt, op basis waarvan wordt gekeken of er verder onderzoek nodig is. Ze claimen daar dat er door die keuring minder sterfgevallen onder sporters zijn. Maar ik denk dat dit niet kosteneffectief is, daarom kiezen wij ervoor om zo'n keuring niet in te voeren.

Dat neemt niet weg dat je zelf naar de huisarts kunt gaan om te checken of je geschikt bent om bijvoorbeeld een marathon te lopen. Zeker als je wat ouder bent lijkt me dat verstandig, maar als je jong en gezond bent, en er bijvoorbeeld geen hartafwijkingen voorkomen in je familie, ligt dat niet erg voor de hand.

We hebben het over een fenomeen dat weinig voorkomt, maar wel veel aandacht krijgt. Kijk maar naar de cijfers: hartdood komt misschien voor bij één op de honderdduizend of tweehonderdduizend hardlopers. We moeten niet denken dat inspanning gevaarlijk is. In tegendeel, we moeten ons veel meer zorgen maken om de 40 procent van de Nederlanders die te weinig beweegt. Dat is veel gevaarlijker. Laten we met z'n allen vooral blijven hardlopen.

 

© 2017 runningresearch.nl | Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. | powered by RenewMyID